17 Şubat 2014 Pazartesi

İkiz annesi blog yazarsa

Bir blogun devamlılığını sağlamak çok zor, anne olanlar için daha zor, ikiz annesi olanlar için çok daha zor. Ama özellikle ikiz anneleri diğer tecrübeli ikiz annelerinin fikirlerine, yaşadıklarına başvurmaya ihtiyac duyuyor. Bu motivasyonla uzun aralar versem de yazmaya devam ediyorum. Bunun yanında ben de paylasmak istiyorum yaşadıklarımı, çünkü aslında biraz da yalnız hissediyor kendini insan. Hem çoğalıyorsunuz bebekleriniz ve onların sevgisi ile hem de hayat boyu sürecek bu gönül işinde ilk zamanlarda biraz sallaniyorsunuz, sarsiliyorsunuz. Anne olan arkadaslarınız sizi anlıyor, ama onlar da birçok şeyi geride bıraktığı ve gündemleri değiştiği için başka konular ilgilerini çekiyor,okul, dersler, kurslar vb. Sizi en iyi yeni bebekleri olan taze anne arkadaslarınız anlıyor ve yanınızda daha cok olabiliyorlar. Eşinizde paylaşımınız bebek harici konularda çok azalıyor, oysa bir yandan da siz hala sizsiniz ve anne olsanız da eski siz de içinizde ve paylaşmaya ihtiyaç duyuyor. Ben belki de çalısmaya ara verdiğim için daha çok hissediyorum bu yalnızlık duygusunu. Nihayetinde yardımcımda beraber tüm gün bebelerimle ilgileniyoruz, cok sosyallesecek bir ortamda bulunmuyorum. Yani anlayacağınız bu blog ben dahil herkesin faydalanması için var. Geceler uzun, 7-8 kez kalkıyorum hala emzirmeye. 9 ayı bitti bizim miniklerin, ama alışkanlıktan kalkıyorlar. Dr üsmüz her ağladığında emzirme diyor, deniyorum ama erkeğimiz öyle bir bağırıyor ki herkes uyanıyor, sallayın uyutsanız bile bir süre sonra borcunuzu tahsil etmek için uyanıyor. Arada fırsat buldukça yazacağım...aramız 1 ay olur, 3 gun olur, duzensiz olacak biraz, varsın olsun....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder